ماه مهر، هر سال ماهی بود مثل تمام ماه های سال؛ اما امسال این چاردیواری یک کودک هفت ساله دارد که قرار است هفته ای پنج روز به مدرسه برود. دانش آموزی که سرمشق های اول کتاب فارسی را به عشق رسیدن به حرف «الف» تندتند تمرین می کند و به شوق یک مهر صدآفرین، مشق هایش را خوش خط می نویسد.

 برای تمام کودکان شش? هفت ساله مدرسه جایی است پر رمز و راز که هر روز صبح کلی بچه با لباس های یک شکل و کوله پشتی های کوچک و بزرگ وارد آن می شوند و ظهر با کلی سروصدا، دوان دوان از آن خارج می شوند. بی شک کلاس اولی ها مشتاق ترین گروه دانش آموزان هستند که برای رسیدن اول مهر روزشماری می کنند.

کودک را با مدرسه آشنا کنید

 مهدیار هم کودک هفت ساله ای است که امسال کلاس اولی می شود. او که سال گذشته پیش دبستانی را گذرانده است? آمادگی بهتری برای ورود به مدرسه دارد و تصورش چیزی شبیه همان کلاس های پیش دبستانی است، اما برای بچه هایی که تجربه پیش دبستانی? نداشته اند اوضاع کمی فرق می کند. بسیاری از والدین برای کودکانشان می گویند مدرسه جایی است که به آنها خیلی خوش می گذرد. کلی دوست و همبازی پیدا می کنند و یک معلم مهربان خواهند داشت که همیشه مراقب آنهاست. یادتان باشد وقتی مدرسه را جایی شبیه مهدکودک یا شهربازی توصیف می کنید، خیلی زود کودک با واقعیت دیگری مواجه می شود و? بعید نیست? از مدرسه دلزده شود.

 پس به جای تعریف های غیرواقعی به او تصویری درست از مدرسه نشان دهید. بگویید قرار است هر روز در ساعتی مشخص از خواب بیدار شود، تا ظهر یا بعدازظهر نزد معلم و همشاگردی هایش باشد، در ساعات زنگ تفریح کمی بازی کند و در پایان هر نیمسال درس هایی را که یاد گرفته است، امتحان دهد. همچنین به او گوشزد کرد اگر در روز اول برخی? همکلاسی هایش گریه کردند نباید تعجب کند یا دچار اضطراب شود. خلاصه این که کودک باید بداند، مدرسه چگونه مکانی است و انتظاراتش را با واقعیت منطبق کند.

 زمانی که کودک را برای ثبت نام می برید، از مدیر مدرسه اجازه بگیرید و مدرسه را به او نشان دهید. کلاس?ها، دفتر استراحت معلم ها در ساعت تفریح، بوفه مدرسه و سرویس های بهداشتی را به او نشان دهید. این کار علاوه بر آشنایی کودک با مدرسه، سبب کم شدن اضطراب او می شود.

 به او مسئولیت پذیری و نظم? بیاموزید

 لطفا از همین روزهای اول مدرسه به کودک آموزش دهید ?خودش وسایل مدرسه اش را جمع کند. ممکن است گاهی لوازم التحریر یا کتاب و دفترش را در خانه جا بگذارد و مجبور شود از همکلاسی هایش کمک بگیرد، اما همین تجربه به او یاد می دهد هنگام جمع کردن? کیفش دقت بیشتری داشته باشد. علاوه بر این که مراقب میزان خواب شبانه او هستید (کودکان باید حداقل هشت ساعت خواب شبانه داشته باشند)، کم کم به او یاد دهید صبح ها خودش بیدار شود. برای این که به او کمک کرده باشید علاوه بر کتاب و دفتر، نام او را روی سایر لوازمش? از قبیل مداد، پاک کن، تراش و... بنویسید و هر روز وقتی از مدرسه به خانه آمد لوازمش را چک کنید. اگر چیزی اضافه تر از لوازم خودش دارد، به او بگویید? آن را به کلاس ببرد و سعی کند صاحبش را پیدا کند. مراقب باشید هرگز به خاطر این عمل با او دعوا نکنید یا در حین عصبانیت به او نسبت ناروایی نزنید.

 بر انجام تکالیف کودک نظارت کنید

 احمدرضا امسال به کلاس سوم دبستان می رود. مادرش می گوید: «وقتی کلاس اول بود همیشه مشق هایش را دیروقت می نوشت یا این که به دلیل شیطنت های زیادش قبل از نوشتن تکالیف خوابش می برد، صبح که قرار بود به مدرسه برود آنقدر گریه می کرد که خودم مشق هایش را با خطی کودکانه می نوشتم، اینقدر این کار را ادامه دادم که الان خطم کودکانه شده است و بدتر از آن، این که این عادت بد هنوز از سر پسرم نیفتاده است!» ممکن است تحمل گریه های کودک یا ترس او از تنبیه معلم شما را مجاب کند که در نوشتن مشق ها به او کمک کنید، اما مراقب باشید ?? فقط کمک کنید نه این که خودتان مداد به دست بگیرید و مشق هایش را بنویسید! ممکن است در روزهای اول کودک با روندی آهسته تکالیفش را انجام دهد و بدخط بنویسد یا مدام بنویسد و پاک کند. این نوشتن و پاک کردن ها سبب می شود عضلات دست او قوی تر شو?د پس حتی اگر تکالیفش ناتمام مانده است در نوشتن آن دخالت نکنید. یادتان باشد هرگاه کودک به علت انجام ندادن تکالیفش مواخذه شود، خودش یاد می گیرد ? باید تکالیفش را انجام دهد، اما وقتی شما برایش این کار را انجام می دهید همیشه از شما توقع کمک خواهد داشت.

 رهرگز او را مقایسه نکنید

 از مقایسه کردن کودکتان با سایر همکلاسی ها یا هم سن و سال هایش جدا بپرهیزید. شما باید به او کمک کنید استعدادهای خودش را بشناسد نه این که در تلاش و تکاپو باشد تا خودش را شبیه دیگران کند. هیچ گاه از کودک نپرسید خانم معلم به فلان دوستت چه گفت یا نمره او چند شد.

 کاردستی او بهتر بود یا تو? و... شاید این مقایسه ها کودک را مجبور به رقابت و تلاش بیشتر کند، اما آسیبش بیش از چیزی است که فکر می کنید. کودکان با مقایسه شدن، اعتماد به نفسشان را از دست می دهند، دچار خودکم بینی می شوند و اگر در این رقابت ها عقب بمانند، حسود می شوند.

 به حرف های او خوب گوش کنید

 معمولا کودکان در مسیر برگشت از مدرسه اتفاقاتی که از صبح برایشان افتاده است با آب و تاب برای والدین بویژه مادران? تعریف می کنند، پس سعی کنید شنوندگان فعالی باشید و با کودک همراهی کنید. شما در همین گفت وگوهاست که دوستان کودک را می شناسید و با رفتار و منش معلم در کلاس آشناتر می شوید.

 تدریس، تخصص معلم است

 گاهی اوقات والدین برای آماده کردن کودکشان، درس ها را از قبل برای او توضیح می دهند. غافل از آن که این کار می تواند کودکشان را دچار تعارض کند. اگر قصد دارید درسی را از قبل با کودک خود تمرین کنید حتما در

این?باره با معلم کودک هماهنگ باشید.

 کودک قبل از مدرسه به دستشویی برود

 معمولا دستشویی رفتن برای کودک هفت ساله با روپوش مدرسه کار دشواری است. دقت کنید کودک هر روز قبل از مدرسه به دستشویی برود و ضمنا هنگام دوخت یا خرید لباس مدرسه، دکمه و زیپ شلوار او سفت یا بد قلق نباشد. در صورتی که احتمال می دهید کودک در شرایط خاص خودش را خیس کند، این مسأله را به معلم اطلاع دهید و ? از او بخواهید در صورت بروز چنین اتفاقی کودک را به دفتر مدرسه یا جایی که خلوت است ببرد، تا شما خودتان را به مدرسه برسانید.